-
1 κολοφών
A summit, top, finishing, κολοφῶνα ἐπιτιθέναι put the finishing touch to.., Pl.Euthd. 301e, Lg. 673d;τὸν κ. προσβιβάζειν Id.Tht. 153c
;κ. ἐπάγειν τῷ λόγῳ Ael.NA13.12
;κολοφὼν ἐπὶ τῷ λόγῳ εἰρήσθω Pl.Lg. 674c
;κ. τοῦ λόγου Com.Adesp.433
; later κ. τῆς ἀσεβείας height of impiety, Jul.Gal. 333c; of persons, ὁ κ. τῆς ἀδικίας the arch-criminal, Lib.Decl.30.12;τῶν ἀτοπημάτων κ. Zos.4.15
. (Expld. by Str.14.1.28 from the belief that the cavalry of Colophon was so excellent that it always decided the contest.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κολοφών
-
2 κολοφών
κολοφών, ῶνος, ὁ, Gipfel, Spitze, übh. das Höchste, Letzte, der Schluß; κολοφὼν εἰρήσϑω ἐπὶ τῷ λόγῳ Plat. Legg. II, 674 c, wo der Schol. es erkl. τὸ κῦρος τῆς ἐπικρίσεως; vgl. τὸν κολοφῶνα ταῖς ὑποσχέσεσιν ἐπέϑηκας, Ep. III, 318 b, gleichsam den Schlußstein daraufsetzen; öfter bei Sp., z. B. Plut. adv. Stoic. 12. – Nach Strab. XIV, 642 von der Stadt Kolophon, deren Reiterei den Ausschlag in mehreren Schlachten gegeben haben soll. S. nom. propr. – Bei Plut. de cup. div. 7 ein Werkzeug zu Leibesübungen.
См. также в других словарях:
κολοφώνας — ο (AM κολοφών, ῶνος) 1. το ύψιστο σημείο στο οποίο φτάνει κάποιος ή κάτι, το αποκορύφωμα (α. «είναι 30 χρόνων κι έχει φτάσει ήδη στον κολοφώνα τής δόξας του» β. «ὁ κολοφὼν τῆς ἀδικίας», Λιθάν.) 2. υπόμνημα που παρατίθεται στο τέλος βιβλίου ή… … Dictionary of Greek
